17 ธันวาคม 2556
วิชาการอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ EAED2209
เวลา 11.30 - 14.00 น.
หมายเหตุ
ไม่มีการเรียนการสอนเนื่องจากเป็นกีฬาสีของคณะศึกษาศาสตร์และดิฉันได้หาเนื้อหาเพิ่มเติม
ส่งเสริมความสามารถพิเศษให้งอกงาม
คงเป็นเรื่องน่าเสียดายไม่น้อย
หากลูกของเราเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์อันโดดเด่นในด้านใดด้านหนึ่ง
โดยเฉพาะความสามารถด้านดนตรี แต่กลับไม่ได้รับการค้นพบจากพ่อแม่และผู้คนแวดล้อม
จนทำให้พรสวรรค์นั้นต้องสูญหายไปอย่างน่าเศร้า มาเรียนรู้และช่วยสนับสนุนให้ “เกมีแวว” เหล่านี้
ก้าวไปให้ไกลที่สุด
และส่งเสริมให้เขาเป็นที่หนึ่งในด้านที่เขามีพรสวรรค์เป็นทั้งคนที่มีความสุข
และได้ใช้ความสามารถอย่างเต็มศักยภาพต่อไปในอนาคต
ย้อนรอยการศึกษาเกี่ยวกับพรสวรรค์ของเด็ก ในช่วงท้ายๆ ของศตวรรษที่ 20 ที่เพิ่งผ่านพ้นมามีผลการศึกษาและงานวิจัยจำนวนมากเกี่ยวกับเรื่องราวความเฉลียวฉลาดของเด็กในขวบปีต้นๆ
ของชีวิต และได้ผลสรุปใหม่ๆ
ที่น่าสนใจหลากหลายในการส่งเสริมพัฒนาการของเด็กที่มีพรสวรรค์เหล่านี้ตั้งแต่เล็กๆ
รวมทั้งระบบการศึกษาที่เหมาะกับเด็กที่มีความสามารถพิเศษเหล่านี้โดยเฉพาะ
นักวิชาการผู้เชี่ยวชาญในสาขานี้โดยเฉพาะ มีแนวคิดที่แตกต่างกันออกไป
โดยเฉพาะสเติร์นเบิร์ก (1991) และการ์ดเนอร์ (1983) สำหรับทฤษฎีของสเติร์นเบิร์คนั้น
เขาแบ่งองค์ประกอบของความเฉลียวฉลาดออกเป็น 3 ส่วนกว้างๆ
องค์ประกอบแรกคือสิ่งที่ชี้วัดว่าเหนือกว่าเด็กปกติ ประกอบไปด้วยการวางแผน,
การตรวจสอบและการประเมินค่า
องค์ประกอบที่สองคือการแสดงออกซึ่งแสดงให้เห็นผ่านทักษะและความสามารถ
ส่วนองค์ประกอบสุดท้ายคือความรู้ความเข้าใจในบทเรียนต่างๆ
ซึ่งประกอบไปด้วยกระบวนการและการตีความสิ่งที่ได้เรียนรู้
ส่วนทฤษฎีของการ์ดเนอร์นั้น
เป็นแนวคิดที่ว่าด้วยความเฉลียวฉลาดที่ซับซ้อนหลากหลาย นั่นคือด้านภาษา คณิตศาสตร์
ดนตรี จลนศาสตร์ (ว่าด้วยความเคลื่อนไหวของวัตถุ)
ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความสัมพันธ์ภายในเกี่ยวกับตัวตน
การ์ดเนอร์ศึกษาอย่างละเอียดเกี่ยวกับความสามารถของมนุษย์ที่มีอยู่อย่างซับซ้อนและหลากหลาย
โดยไม่จำกัดอยู่เพียงหมวดใดหมวดหนึ่งเหมือนผลการศึกษาของสเติร์นเบิร์ก
นอกจากนักวิชาการด้านการศึกษาผู้ที่มีชื่อเสียงสองท่านนี้แล้ว
ยังมีผลการศึกษาจากอีกหลายสำนักที่มีมุมมองแตกต่างกันออกไป
แต่สิ่งหนึ่งที่ผลการศึกษาทั้งหลายเห็นตรงกัน คือความสามารถพิเศษพื้นฐานเหล่านี้
เมื่อเกิดขึ้นกับเด็กคนใดแล้ว ผู้ที่ควรจะสนับสนุนและส่งเสริมให้เด็กๆ
ฉายแววความสามารถออกมาอย่างเต็มที่คือพ่อแม่ คุณครู
และบุคคลแวดล้อมที่จะหยิบยื่นแบบฝึกหัดและการฝึกฝนที่เหมาะสมให้แก่เด็กอย่างเต็มที่
และควรจะเริ่มต้นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อประสบการณ์เหล่านี้จะกลายเป็นสิ่งที่คุณค่าในพัฒนาการของเด็กต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น